ตรวจข้างในหนแรกเสียวเกือบจะสิ้นใจ
ฉันอายุ 23 ปีดำเนินงานเป็นแอร์โฮสเตสสายการบินแห่งหนึ่งยังไม่สมรสหรือเคยมีเซ็กส์กับคนใดกันแน่มาก่อนระยะหลังๆมาดิฉันเจ็บท้องแบบถ่วงๆเป็นประจำก็เลยตกลงใจไปตรวจข้างในที่คลีนิคแถวบ้าน(ขอสงนชื่อคลีนิคแล้วก็ชื่อหมอนะขา)แพทย์เป็นชายร่างใหญ่ผิวขาวสวมแว่นตามสไตล์แพทย์ปกติเมื่อฉันแจ้งเหตุตั้งใจประเด็นการตรวจแล้วก็ทำทะเบียนชื่อผู้เจ็บป่วยเป็นระเบียบและก็ถูกเรียกเข้าไปในห้องตรวจ ฉันพากเพียรไม่คิดอะไรมากมายทำใจให้วางเฉยแม้กระนั้นก็หลับตาด้วยความเขินอายเมื่อจำต้องถอดกางเกงลิงแล้วก็ถูกพาให้นอนบนเตียงในลักษณะชูขาตั้งขึ้นแล้วก็ถ่างออก แ่ต่ดูดวงชะตาจะไม่ค่อยเปิดโอกาสกับฉันเท่าไรนักเนื่องจากว่าเขาจะพูดจาในแบบที่ฉันฟังแล้วฤดูร้อนผ่าวอยู่เป็นประจำ
“เนินใหญ่จังครับผม มองด้านนอกไม่คิดว่าจะใหญ่ขนาดนี้ แม้กระนั้นไม่ค่อยมีขน เหมือนของเด็กแน่ะ แม้กระนั้นเด็กอะไรจะใหญ่ขนาดนี้”
“เคยมีเซ็กส์มั้ยนะครับ” เมื่อฉันตอบว่าไม่เคยเขากลับถามคำถามว่า
“แล้วเคยช่วยเหลือตัวเองรึเปล่า ตกปลาน่ะ” ฉันก็ตอบว่าไม่เคย ทั้งๆที่อายมากมายๆแม้กระนั้นอีกดวงใจหนึ่งก็สารภาพว่าเสียววาบไปกับคำกล่าวของแพทย์มากมายทีเดียวแล้วหมอก็กล่าวว่า
“จะตรวจแล้วครับผม ถ้าเกิดเจ็บแล้วบอกครับผม..”
แล้วหมอก็เิริ่มตรวจข้างนอกก่อน ฉันคิดว่ามือแพทย์สัมผัสกับแคมทั้งยัง 2ข้างเบาๆบางโอกาสก็ลากนิ้วผ่านร่องรูกึ่งกลางฉันพากเพียรไม่เคลื่อนทั้งๆที่รู้สึกต้องการจะแอ่นบั้นท้ายรับ
“เจ็บไหมนะครับ..”
ฉันรีบตอบออกไป
“ไม่..ไม่เจ็บจ้ะ”
นิ้วมือของเขาลูบคลำถัดไปถูกตุ่มอะไรเข้าฉันก็ไม่รู้เรื่องแม้กระนั้นเล่นเอาความเสียววาบมีขึ้นมาทันหนทันใดมันเป็นความเสียวที่ฉันไม่เคยมีมาก่อนแล้วก็ยิ่งนิ้วมือของเขาวนเวียนอยู่ที่จุดดังที่กล่าวมาข้างต้นหัวใจฉันแทบหยุดเอาดื้อรั้นๆมันเสียว..จนกระทั่งฉันจำต้องหลับตาปี๋ขบฟันกรามแน่นไม่ให้มีเสียงเล็ดลอดออกมาจากไรฟัน ฉันต้องการจะทราบจริงว่าเขาทำเช่นไรก็เลยทำเอาฉันเสียวอย่างงี้
“เจ็บหรือนะครับ” เสียงแพทย์ถาม
“ไม่จ้ะ” ฉันตอบเกือบจะไม่เป็นภาษา
“แล้วเพราะเหตุใดคุณกัดฟันแน่น”
แล้วฉันก็คิดว่ามีวัตถุสากๆระคายผิวพุ่งเข้ามาเขี่ยที่ตุ่มดังที่กล่าวมาข้างต้นถี่มากเพิ่มขึ้นความเสียววาบดูอย่างกับว่าสองเท่าสูงมากขึ้นๆจนกระทั่งฉันทนไม่ได้จำต้องร้องครวญครางออกมาอย่างลืมตัว
“แพทย์ ดิ..ฉัน..ฉันจะสิ้นใจอยู่แล้ว เพราะเหตุใดมันเสียวอย่างงี้ไม่รู้เรื่องอูวว์…คุณ.. แพทย์จ้ะเพศหญิงที่มาตรวจแบบงี้จำต้องเสียวแบบงี้ทุกคนหรือจ้ะ”
“เสียวที่ไหนนะครับ”
“ก็ตรง อูว์ อู๊…” ฉันบิดตัวไปๆมาๆส่ายเอวกระดอนขึ้นไม่หยุด
ที่ไหนนะครับ”แพทย์ถามย้ำพร้อมด้วยใช้อุปกรณ์เขี่ยที่ตุ่มไตไวต่อความรู้สึกของฉันถี่ขึ้น “นี้ใช่ไหมนะครับ” ฉันไม่กล้าตอบ ได้แม้กระนั้นหลับตาผงกศีรษะถี่ๆ
“เขาเรียกว่าแตดนะครับ”
“จ้ะ เสียวแตดมากมายจ้ะ อูว์ อา ซี้ด..”
“คุณยังบริสุทธิ์อยู่ใช่ไหมนะครับ”
“เอ้อ..ขา..จ้ะ..ดิ..ฉัน..”
ฉันอึกอักเมื่อพบปัญหาแบบงี้
“เนื่องจากว่าเยื่อพรหมจารีบางทีอาจขาดครับผมเมื่อผมใส่อุปกรณ์เข้าไป”
ต่อไปฉันคิดว่าแพทย์ได้ดันขาทั้งสองข้างของฉันให้แยกถ่างออกขึ้นอีกมีวัตถุอะไรก็ไม่รู้เรื่องมาวนเวียนที่เนินเนื้ออีกรอบ มันเบาๆใส่เข้าไปแม้กระนั้นเพียงพอใส่เข้าไปได้หน่อยเดียวก็ติด ไม่สามารถที่จะดันเข้าไปได้อีกฉันรู้สึกเจ็บ
“คุณ..แพทย์ขา เจ็บ..เจ็บขา..”
“ผม..ผมขออภัยนะครับ..ผมจะก่อให้นุ่มนวลกว่านี้..”
เขาเอาอะไรมากดที่ตุ่มนั้นอีกแล้ว ความรู้สึกเจ็บเบาๆเลือนหายไปแพทย์เริ่มขยับอุปกรณ์ดังที่กล่าวมาข้างต้นเข้าๆออกๆอย่างช้าๆฉันสารภาพว่าการตรวจข้างในของหมอชายหนุ่มคนนี้ทำเอาฉันมีขึ้นความเสียวจนกระทั่งควบคุมสติตนเองมิได้มันเป็นความสุขที่ฉันปรารถนามานาน แม้กระนั้นฉันไม่เคยบอกคนใดกันแน่แม้กระทั้งทำเองก็ไม่กล้ามันเป็นความปรารถนาลึกๆที่อยากได้มานานตั้งแต่แตกเนื้อสาว”อูวว์..คุณ..แพทย์ขา..ฉันมีความ..ความสบายที่สุดในโลกเลยจ๊ะ..ขะ..ขยับ…เครื่อ
มือของแพทย์เร็วๆหน่อยขา..” ฉันร้องครวญครางออกมาอย่างลืมอายลืมตัวสิ่งที่ต้องการมันมีมากยิ่งกว่าความเขินอายเสียแล้วฉันรู้สึกเสมือนอุปกรณ์ถูกดึงออกไป”คุณ..แพทย์..อย่าเอา..อย่าคัดแยกออก..ขอความกรุณา..”
“ใจเย็นนะครับ..สักครู่ผมจะเอาเข้าไปใหม่”
แพทย์ชายหนุ่มพูดเสียงสั่นเช่นเดียวกัน เลวทรามอึดใจเดียวฉันคิดว่าเขาสอดใส่บางอย่างเข้าไป มันไม่เหมือนเก่าฉันผงกหัวขึ้นดูมองเห็นแพทย์ชายหนุ่มยืนอยู่กึ่งกลางหว่างขาท่อนด้านล่างของเขาเปล่าเปลือย
“คุณ..คุณ..”
ฉันเข้าใจดีแล้วว่า เขากำลังทำอะไรฉันอยู่ แล้วหมอก็กดบั้นท้ายเข้ามาจนกระทั่งสุดร่าง ฉันรู้สึกเสียวปร๊าบจนกระทั่งจำต้องร้องครวญครางออกมา
“โอย..ค่อย..เบาๆ..ก่อนขา เบาๆ..”
เขาขยับร่างเข้าออกเบาๆตามคำวิงวอนงดิฉัน เบาๆรีบเร็วขึ้นไปบนรวบขาของฉันให้คีบเข้ามาจนกระทั่งติดชิดกันแน่น แล้วขยับบั้นท้ายตรอกถี่ขึ้นๆๆฉันขยับบั้นท้ายร่อนตอบโต้อย่างลืมตัวแพทย์ชายหนุ่มรีบชนแรงขึ้นๆเร็วขึ้นๆจนกระทั่ง.. “โอว์ว์…แพทย์ขาา….”
ไม่น่าเชื่อเลยค่ะขาว่าต่อไปฉันจะไม่เคยมีลักษณะอาการเจ็บท้องอีกเลยจ้ะ
