ผู้คุมคุก
เรื่องมันเกิดขึ้นในระหว่างที่พวกเราติดอยู่ในคุกในข้อกล่าวหาฆ่าคนเสียชีวิตโดยไม่ได้เจตนา เนื่องจากว่าพวกเราเป็นเพียงแค่เพศหญิงตัวเล็กคนหนึ่งผู้เดียว แถมมาอยู่ในสถานที่อย่างงี้โดยไม่ได้ตั้งใจ พิษสงจะสู้กับเขาผู้ใดกันก็ไม่มี พวกเราก็เลยมักที่จะโดนมาเฟียในคุกแกล้งอยู่เป็นประจำ
“คุณอีกแล้วนะวดี ตั้งแต่มาอยู่ตรงนี้คุณเคยนับบ้างหรือไม่ว่ามันรอบที่เยอะแค่ไหนแล้ว”
“….” ไม่เคยทราบจะตอบไปเพราะเหตุไร ในเมื่อบอกไปก็ไม่ฟัง พูดว่ามิได้ทำก็ไม่มีผู้ใดเชื่อ ก็อย่างว่าหลักฐานมันคาตา แถมคราวนี้มีดพกที่ไม่เคยทราบว่ามาอยู่ในกระเป๋าคุณตั้งแต่ตอนไหน ดันล่วงลงมาเฉพาะหน้าผู้คุม ทำให้พวกเราถูกจับมาสอบสวนในทันที การมีอาวุธในคุกที่นี้ถือได้ว่าเรื่องรุนแรง ทั้งยังพวกเรายังมีคดีฆ่าคนเสียชีวิตมาก็ เลยไม่มีผู้ใดเชื่อใจ
“คราวนี้มันมากจนเกินความจำเป็นแล้วนะ พวกเราจะต้องส่งคุณไปคุยกับผู้คุมสูงสุด” พวกเรานั่งฟังผู้คุมทั้งคู่คนหารือหาหรือกันด้วยความเหนื่อยหน่าย ไม่ต้องการจะบอกอะไรให้มากเรื่อง เพราะว่าอย่างไรก็ดีพวกเราก็ไม่ถูกอยู่ดี
พวกเราโดนนำตัวไปพบกับผู้คุมสูงสุด ว่ากันว่าผู้ที่จะไปพบได้ย่อมเป็นผู้ที่มีความผิดรุนแรง ก็เลยไม่มีผู้ใดต้องการจะเข้าไปเจอเขาคนนั้นเท่าไรนัก พวกเรามองโซ่ที่ล่ามมือแล้วก็เท้าเอาไว้พลางย้อนคิดไปถึงอิสระ อนาคตที่กำลังเจริญก้าวหน้าแม้กระนั้นจะต้องมาจบลงเพราะว่ารักคนผิด ความหยาบช้าที่มันทำไว้ทำให้พวกเราจะต้องมาอยู่ในนี้
“ออกไปก่อน” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นภายหลังที่พวกเราเข้ามาในห้อง อะไรกันเพศชายหรอกหรอ นึกว่าจะมีแม้กระนั้นเพศหญิงเสียอีก
“ผมทราบหมดแล้วเรื่องที่คุณก่อไว้”
“…”
“ไม่คิดจะบอกอะไรหน่อยหรอ”
“ถ้าเกิดฉันบอกว่าฉันมิได้ทำ ท่านจะเชื่อไหมล่ะขา”
“คุณมีสิทธิ์ตั้งปัญหากับผมจะต้องแม้กระนั้นขณะใด” เอาอกเอาใจยากจริง เพียงพอบอกก็ว่า ไม่บอกก็ว่า หรือเพราะว่าพวกเราอยู่ในสถานะที่เป็นผู้ต้องขังพวกเราก็เลยไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไร
“เอาเถอะ คุณคงจะไม่เคยทราบว่าการที่คุณมาหาผมถึงที่นี่จะพบอะไร”
“….” จากที่เคยนั่งหันหลังในตอนแรก เก้าอี้ที่เริ่มหมุนเข้ามาปรากฏให้มองเห็นหน้าของผู้คุมสูงสุด บริเวณใบหน้าที่เต็มไปด้วยริ้วรอยตามยุคสมัย หนวดเคราสีขาวที่ทำให้ราวกับแก่ กว่าจะไต่เต้าตำแหน่งมาถึงนี้ได้คงจะใช้เวลาเยอะพอควร
ผู้คมสูงสุดเดินเข้ามาหาพวกเราช้าๆก่อนที่จะดันตัวเราให้ไปนั่งที่โซฟาด้านข้างพวกเรามิได้ต่อสู้อะไรยอมไปนั่งแม้กระนั้นโดยดี ในใจก็รู้สึกหวาดหวั่นกับการกระทำที่เกิดจากมนุษย์นี้ เพราะว่าด้วยสถานะผู้ต้องขังนี่แหละที่ทำให้พวกเราไม่มีซึ่งเสียงที่จะวิงวอน สิ่งที่ทำเป็นก็เลยมีเพียงแค่การนิ่งเฉยแล้วก็มองว่าเขาจะทำอะไรก็แค่นั้น
“อยู่เป็นนี่ ธรรมดาเป็นคนอื่นๆโดนฉันพลักอย่างงี้คงจะร้องโวยวายไปแล้ว”
“ทำอย่างงี้หลายครั้งหรอขา” อย่างงี้ที่รู้เรื่องรู้ราวหมายกันดีว่าเป็นอย่างไร ผู้คุมสูงสุดมิได้บอกอะไรต่อ เขาเพียงแต่ยิ้มแล้วก็ปลดกระดุมเสื้อของตนเองออกมาจากนั้นก็ถอดทิ้งไป
“ก็แค่ผู้ที่ชอบใจ ฉันมั่นหมายคุณมานานแล้วนะรู้สึกตัวหรือไม่” เขาเดินมานั่งด้านข้างพร้อมด้วยกระซิบบอกเข้ามาที่หูของพวกเราเบาๆราวกับเป็นการปลุกอารมณ์เช่นไรก็ไม่เคยทราบ พวกเรายังคงนิ่งมิได้โต้ตอบอะไร ถ้อยคำของชายที่โลภมากมันวางใจมิได้
“เป็นเด็กดี แล้วคุณจะอยู่ตรงนี้อย่างสบาย” ครั้งคราวนี่บางทีอาจจะเป็นแนวทางเดียวที่พวกเราจะได้ไม่ต้องพบเห็นกับเรื่องเลวร้ายระหว่างการอยู่ตรงนี้ ชีวิตก็อย่างงี้จะต้องทำทั้งหมดทุกอย่างเพื่อความมีชีวิตรอด
ริมฝีปากที่เต็มไปด้วยหนวดเคราเกาะติดกับริมฝีปากของพวกเราโดยง่าย เขาขบเม้มอีกทั้งริมฝีปากบนแล้วก็ข้างล่างสลับกันไปๆมาๆ ก่อนที่จะใส่ลิ้นเข้ามาทักกับลิ้นของพวกเรา
“อื้มมม” กำดันของพวกเราโดนกดไว้แน่นเหมือนกับว่ากำลังคุ้มครองไม่ให้พวกเราหนีหายไปไหน ถึงไม่กดกำดันพวกเราไว้ พวกเราก็ไปไหนไม่รอดหรอก
จ๊วบบ…บ จ๊วบบบ
“เด็กดี” เขายิ้มต้องการพึงพอใจที่มีความเห็นว่าพวกเราเห็นด้วยสัมผัสจากเขา พวกเรายินยอมให้เขาทำตามอย่างจิตใจตนเองทั้งหมดทุกอย่าง ชุดผู้ต้องขังถูกถอดออกไปโดยง่าย พวกเราที่มิได้ใส่ชั้นในอยู่แล้วเพียงพอโดนถอดชุดออกก็เลยมีเพียงแค่ร่างกายแก้ผ้าแก้ผ่อน
ม๊วบบบริษัทบบ
จุกนมของพวกเราที่โดนมองกระทั่งกำเนิดเสียงขึ้นมา เขาทำดังเด็กน้อยที่ไม่เคยดูดนมมาก่อน เพียงพอพบนมเข้าหน่อยถึงได้กลืนต้องการมูมมามตะกามาแบบนี้ มือของพวกเราที่ถูกกักขังด้วยกุญแจมือโดนจับเอาขึ้นให้อยู่เหนือหัวเพื่อไม่ยุ่งยากต่อการทำอะไรได้สบาย
“อืมมม”
“ครวญครางออกมาเลย ผมถูกใจนะในตอนที่มีคนเรียกผมว่าสามีขา”
“อื้ออ….สามีขา~ เสียวจัง” มันไม่ใช่เป็นการบอกเพื่อเอาอกเอาใจ แม้กระนั้นพวกเรารู้สึกอย่างนั้นจริงๆตัวเราเองก็ห่างหายจากเรื่องเหล่านี้มานาน เพียงพอโดนกระตุ้นเข้าหน่อยก็เลยไม่แปลกที่จะมีอารมณ์ร่วมกล้วยๆ
“เสียวง่ายจัง นี่สามีเพียงแค่ดูดนมเองนะ ถ้าเกิดทิ่มเอ็นเข้าไปจะไม่ขาดใจตายเลยหรอ”
“อื้อออ…..ใส่เข้ามาสิภรรยาก็อยากทราบว่าจิตใจมันจะขาดไหม”
“ท้าอำนาจมืดซะแล้ว ได้ประเดี๋ยวรู้กัน” เขาจับขาพวกเราที่มีตรวนอยู่ให้ชี้ขึ้นทั้งสองข้าง ก่อนจะมีอะไรอะไรบางอย่างมาฟันๆแทงๆที่รูหอยของพวกเรา นี่เขาถอดกางเกงออกไปตั้งแต่ตอนไหนกัน พวกเรามองไม่เห็นจะรู้สึกตัว
“อื้มม น้ำเยอะแยะดี เอาละอย่าเกร็งเพราะว่าสามีจะใส่เข้าไปแล้วนะ”
“อร้ายยย!” ท่อนเอ็นของเขาเข้ามาในตัวเรากระทั่งมิดด้ามในคราวเดียว เขามิได้ถนอมพวกเรา ส่วนพวกเราเองก็ไม่อยากให้เขามาสุภาพด้วย เพราะว่านี่เป็นเซ็กส์ที่มิได้มีต้นเหตุมาจากความรัก มันเป็นควายหิวของพวกเราทั้งคู่
“ซี๊ดด…ด ฟิตมากมายภรรยาค่ะ”
“อ้ะ กระเด้าสักครั้งเหอะขาภรรยาไม่ไหวแล้ว อยากได้ควยสามีมากมายระแทกใส่แรงๆ”
“จัดไปแรงภรรยาค่ะ ประเดี๋ยวจะเอาให้หอยแหกไปเลย” สิ้นคำกล่าวแรงชนก็ร้ายแรงขึ้นมา เขาย้ำทุกดอกกระทั่งพวกเราจุกไปหมด ไหนจะความเสียวที่มากมายโน่นอีก ทำให้พวกเราร้องออกมาไม่เป็นภาษาได้แม้กระนั้นอ้าปากมานะฉกฉวยอากาศเข้าไปในปอดให้มากที่สุด
“อึกกรัมกก”
“โอ้ววว……..จะแตกแล้ว ไม่ไหว รัดไปหมด ซี๊ดด.ด” ไม่ใช่เพียงแค่พวกเราที่มานะอ้าปากฉกฉวยอากาศตัวของผู้คุมสูงสุดเองก็มีลักษณะไม่ได้แตกต่างจากพวกเรา ภายหลังที่เกร็งเอวกระเด้าควยใส่หอยพวกเราไม่หยุด
“อื้ออ…….สามีขาภรรยาก็จะเสร็จแล้ว แรงๆเลยจ๊ะ อื้ออ แบบนั้นล่ะ อร้ายยยย!!” ไม่นานพวกเราก็เสร็จไปจนได้ เขาที่เพียงพอมีความเห็นว่าพวกเราเสร็จแล้วหลังจากนั้นก็รีบชักควยออกมา แล้วนำมันมาจ่อที่ปากพวกเราเพื่อที่จะได้ให้พวกเราอมให้
“อ้าปากสิ” ท้ายที่สุดพวกเราก็จะต้องยอมอ้าปากดูดควยให้กับเขา แม้กระนั้นดูดได้ไม่นานตัวของผู้คุมสูงสุดก็เกร็งกระตุกปล่อยน้ำควยเข้ามาใส่ปากพวกเราเต็มๆ
“โอ้ววว…….ดูดดีอีกทั้งหอยอีกทั้งปากเลย รับประทานมันเข้าไปอย่าได้คายออกมา” บอกขนาดนั้นแล้วพวกเราจะคายทิ้งได้หรือ รสความหวานผสมคาวนิดๆมันทำให้พวกเรารู้สึกอยากจะอ้วก แม้กระนั้นก็จะต้องทนเก็บความรู้สึกไว้ แล้วก็ต่อจากนั้นชีวิตในตารางชองพวกเราดีแล้วขึ้นจริงๆราวกับที่เจ้าตัวว่า แม้กระนั้นมันก็จะต้องแลกเปลี่ยนมาด้วยเซ็กส์เยอะแยะที่พวกเราจะต้องตอบสนองกิเลสให้กับเขาไม่หยุด ได้แม้กระนั้นรอเวลาที่กำลังจะได้รับอิสระแล้วออกไปดำรงชีวิตจริงๆสักครั้ง ซึ่งก็คงจะอีกนาน
