พี่แพทเจ็บป่วย

พี่แพทเจ็บป่วย 
เดี๋ยวนี้ก็ผ่านไป 1 อาทิตย์แล้ว ที่ผมอยู่กับพี่แพท 2 ต่อ 2 แม้กระนั้นก็ไม่มีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้น อาจเกิดขึ้นจากความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในหัว อีกหัวใจก็กลัวว่าพี่แพทเค้าจะโกรธผม ผมไม่ต้องการให้ความสัมผัสพวกเราจะต้องห่างหายไป
วันนี้ก็เป็นวันศุกร์ที่ธรรมดาเหมือนเช่นเคย ตื่นตอนเช้ามา(ฝันก็เหมือนปกติ) ก็เตรียมพร้อมในการไปเรียนกันทั้งสอง “พี่แพทเพราะเหตุใดมองหน้าซีดๆหละคับ” “เมื่อคืนนี้อ่านหนังสือดึกดื่นมั้ง สักครู่ก็ดีแล้วขึ้นล่ะ” “รับประทานอาหารแล้วอย่าลืมทานยานะคับ” “จ๊ะ วินไปเรียนเหอะ ไม่ต้องเป็นห่วงพี่หรอก” “ขอรับ ถ้าหากมีอะไร ก็โทรบอกวินนะ” ผมไปสถานที่เรียนพร้อมกับความหนักใจกับลักษณะของพี่แพท…พี่เค้าจะไปเรียนไหวมั้ยนะ…….พี่เค้าจะลืมรับประทานยาประกาศนะ…… ผมคิดอย่างงี้ไปทั้งวัน เรียนไม่ค่อยเข้าใจ เพราะว่าหัวใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว “เฮ้ย ไอวิน เป็นไรวะ ใจลอยเหม่อลอยไปไหนแล้ว”ไอบอสมันถาม “อ่อ ไม่มีไร ช่างเถอะเหอะ” “เหม่อลอยไปพบสาวไหนวะ 555+” ……….
วันนี้ผมเลิกเรียนตั้งแต่บ่าย 2 เพราะว่าที่สถานที่เรียนมีการตระเตรียมตระเตรียมงานครบ 70 ปีในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ ผมเลยรีบกลับไปอยู่บ้านเพื่อได้ไปดูแลพี่แพท ก่อนกลับก็ไม่ลืมเลือนที่จะซื้อโจ๊กเข้าไปด้วย พอเพียงไปถึงหน้าบ้านได้ซักพักพี่แพทก็โทรศัพท์เข้ามา “ยังไงคับพี่แพท ดียิ่งขึ้นรึยัง” ผมทักไปตามประสา แม้กระนั้นเสียงที่ตอบกลับมาไม่ใช่เสียงพี่แพท แม้กระนั้นเป็นเสียงสตรีบุคคลอื่น “ดีจ๊ะน้องวิน นี่พี่ริน สหายพี่แพทนะ” “อ๋อ คับๆพี่ริน แล้วพี่แพทละคับ” “เอ่อ….พี่แพทเค้าเจ็บป่วยหนะ เดี๋ยวนี้ยังนอนซมอยู่ที่มหาลัยอยู่เลย พี่เลยโทรมาบอกให้วินมารับพี่เค้าหน่อย” “ได้คับๆสักครู่วินไปรับเองคับ” … พอเพียงวางหู ผมก็รีบคว้าเสื้อคลุมไป และไปเวลาที่สวมชุดผู้เรียนอยู่ ผมรีบโบกแทกซี่หน้าปากซอย แล้วตรงไปที่มหาวิทยาลัยของพี่แพท พอเพียงไปถึงผมก็โทรศัพท์เข้าโทรศัพท์ของพี่แพท “พี่รินคับ เดี๋ยวนี้พี่แพทอยู่ไหนคับ” “อยู่ที่หน้าอาคารนิเทศจ๊ะ พี่เค้ามารอวินอยู่ พวกพี่ก็รออยู่เป็นเพื่อนพี่แพทเค้าด้วย ไม่ต้องเป็นห่วง” พี่รินรีบตอบมาอาจทราบดีว่าผมห่วงพี่แพทมากมาย ผมเดินไปซักพักก็มีคนมาทักผม “น้องวินรึประกาศขา” “อ่อๆใช่ครีบ ใช่พี่รินรึประกาศคับ” “จ๊ะ” พี่รินเรียนอยู่ภาควิชาเดียวกับพี่แพท ต่างกับพี่แพทพอควร พี่แพทจะออกแนวสวยแบบใสๆคิ๊กคุๆแม้กระนั้นพี่รินนับได้ว่าเป็นสาวเปรี้ยวคนนึงเลย เค้าหน้างามคมเซกซี่บาดใจ รูปร่างมองเห็นได้อย่างแจ่มแจ้ง เหตุเพราะพี่เค้าสวมชุดรัดมากมายจนกระทั่งแถบจะล้นออกมา ด้วยรูปร่าง 36-24-35 ไม่แปลกเลยที่จะมีชายหนุ่มๆที่มหาลัยเวลาเดินผ่านมาจะต้องหันมาดูกันคอเคล็ดลับทุกราย “พี่รินคับ พี่แพทอยู่ไหนหรอคับ” “ทางนี่จ๊ะตามพี่มา” แม้กระนั้นพอเพียงพี่รินก้าวนำเอาไปซัก 1 ก้าว ก็เดินไปเหยียบแอ่งน้ำแล้วลื่นหงายท้องมา ผมรีบเค้าไปประคองตัวพี่เค้า ตัวพี่เค้าเอนมาอิงอกผม สั้นมือเจ้ากรรมผมข้างหนึ่งคว้าเอวพี่รินไว้ แม้กระนั้นอีกข้างดันไปโดนข้างๆของอกพี่เค้าเต็มๆใหญ่เต็มมือมากมาย ขนาดเพียงแค่ด้านข้างนะเนี้ย “ขออภัยคับพี่ริน” “ช่างเถอะจ๊ะ พี่ทะเล่อทะล่าเอง แม้กระนั้นอกพวกเรากว้างดีนะ มีผู้หญิงไปซบรึยังละ” “ยังหรอกคับ ไม่มีผู้ใดต้องการซบมั้งคับ” “จริงอะ เค้าหน้าประเทศเกาหลีอย่างพวกเราไม่มีเลยหรอ ถ้าอย่างนั้นสักครู่พี่ว่างจากเรียนสักครู่พี่แวะไปซบนะ อิอิ” พวกเราเดินไป คุยเล่นกันไป ซักพักก็เจอพี่แพท พี่แพทหน้าซีดมากกว่าเมื่อเช้า มีสหายๆรอนั่งพัด เอายาดมให้ สหายพี่แพทแต่ละคนจะต้องเห็นด้วยเลยว่าระดับดาวมหาลัยได้เลย ทุกคนขาว เซกซี่ มองเห็นแล้วใจสั่นทุกคนเลย ไม่แปลกที่พี่แพทเล่าบ่อยๆว่าอยู่มหาลัยไม่ต้องทำไรเลย อาจมีชายหนุ่มๆเข้ามาให้การรับใช้บ่อยๆ พี่แพทมองเป็นผู้ที่เป็นระเบียบเรียบร้อย และก็เป็นผู้ที่สวยที่สุดในสายตาผม “พี่แพท เป็นยังไงบ้างคับ” “พี่ช่างเถอะหรอก วินไม่น่าทุกข์ยากลำบากเลย ยัยน้ำก็ไม่น่ายุ่งเลย” พี่กล่าว หันไปมองหน้าพี่ที่กำลังพัดให้อยู่ด้านซ้าย ทำหน้าแบบงอนๆพี่น้ำมีลักษณะเหมือนพี่แพท ออกแนวเป็นระเบียบเรียบร้อย แม้กระนั้นก็แอบซ้อนเปรี้ยวถูกใจเล่นหูเล่นตาตลอด ส่วนรูปร่างบางครั้งอาจจะเล็กมากยิ่งกว่าพี่รินหน่อยนึง“แหม๋ ก็เอ็งเป็นเพื่อนพวกเรานะ จะไม่ให้ยุ่งได้ยังไงละจริงมั้ยยัยนุ่น” พี่น้ำหันไปทางผู้ที่ถือยาดมไว้อยู่ พี่นุ่นลักษณะเสมือนพี่รินมากมาย เค้าหน้างาม หน้าหมวยๆแบบชาวจีน รูปร่างน่าน่าชื่นชมมากมาย “ก็เป็นข้อความสำคัญหนึ่งนะ แม้กระนั้นหัวข้อหลัก พวกเราต้องการพบตัวจริงน้องวินของพี่แพทตะหาก อิอิ” ผมยืนเขินเฉพาะหน้าพี่ๆทั้งยัง 4 คน “แหม๋ๆไม่ต้องเขินหรอกวิน ดูซิหน้าแดงแล้ว” พี่น้ำเย้าแหย่ผม “คับ เอ่อ ถ้าอย่างนั้นผมขอพาพี่แพทกลับไปอยู่บ้านก่อนนะคับ” “จ๊ะๆถ้าอย่างนั้นสักครู่เราแวะไปเยี่ยมแกนะแพท จะได้ไปเยี่ยมน้องวินด้วย อิอิ” พวกพี่ๆทั้งยัง 3 เล่นหูเล่นตาใส่ผม ผมยิ้มเขินๆก็ตระเตรียมถือกระเป๋า หนังสือ ของพี่แพทและรอประคองพี่แพทไปด้วย………พอเพียงทั้งยังแพทและก็วินเดินไป ริน น้ำ นุ่น ก็คุยกัน “นี่ตาวินน้องยัยแพทโคตรหล่อเลย”น้ำกล่าวขึ้นมา “ไม่ใช่แค่เค้าหน้านะ หุ่นดีอีกตะหาก กล้ามอก ซิกข์แพค นี่เป็นลูกๆเลย”รินกล่าวแล้วก้อเล่าเรื่องราวที่ตนเองพบมา “น้องเค้ายังไม่มีแฟนหรอ”นุ่นถามแทรกขึ้นมา “อะไรยัยนุ่น น้องวินชั้นจองแล้วนะ”รินรีบขัด “แหมๆของตนก็มีมากมายแล้วนิ แบ่งสหายบ้างสิ”พี่นุ่นแหว่ใส่ “เอาน่าๆประเด็นนั้นอาจผ่านยัยแพทก่อนหละ ขานั้นเค้าหวงน้องคนนี่มากมายๆ” “ใช่ไม่ทราบหวงไว้รับประทานเองรึประกาศ 555+”…………………
พอเพียงถึงหน้ามหาลัยผมก็โบกแทกซี่ แล้วพาพี่แพทกลับไปอยู่บ้าน พวกเรา 2 คนนั่งเบาะหลังพี่แพทง่วงหงาวหาวนอนเลยเอาหัวนอนอิงเบาะ คอเสื้อก็ห้อยลงมา มองเห็นเนินอกขาวเนียนของพี่แพท ผมมองเห็นไอผู้ขับแทกซี่มันจ้องมองพี่แพทผ่านกระหน้าไม่กระพิบเลย ผมมองเห็นอย่างงั้นเลยเอาพี่แพทมาซบไหลผม แล้วก้อเอาเสื้อคลุมที่ตระเตรียมมาคลุมให้พี่แพท พร้อมด้วยกอดปกปิดพี่แพทจากการล่วงเกินทางสายตาของผู้ขับ พอเพียงมันมองเห็นแบบนั้นมันเลยกล่าวขึ้นมา “คนไหนกันแน่วะไอน้อง หุ่นนี่น่าฟัดชิบหาย” “แฟนผม และระวังคำกล่าวด้วย” “โธ่ไอน้อง มองก๊ทราบดีว่าน้องเพียงแค่หลอกสตรีมาฟันเฉยๆถ้าหากเบื่อเมื่อใด บอกพี่นะ พี่โคตรถูกใจแนวใสๆอย่างงี้เลย” “เงียบ!! เหม็นตุบ!” ผมเหวี่ยงกำปั้นเข้าปากไอผู้ขับแทกซี่โดยทันที มันหยุดรถยนต์ พี่แพทตระหนกตกใจอ้าปากจะถามผมว่ากำเนิดไรขึ้น “ไว้ค่อยคุยพี่แพท ถึงแล้ว” ผมพาพี่แพทลงรถ แล้วโยนเงินไป ให้มัน 1000 “นี่ค่าทำแผลของแก แม้กระนั้นถ้าหากแกยังปากมากอีก เมิงได้ค่าเผาศพแกแน่” มันรีบขับขี่รถออกไป ผมขุ่นเคืองที่มันบอกแบบนั้น “มีอะไรวิน” “ไม่มีไรคับเพียงแค่อบรมสั่งสอนมันนิดเดียว ดินอีกนิดนะคับ สักครู่ก็ถึงหน้าบ้านแล้ว” ผมพาพี่แพทมาถึงบ้าน รีบตระเตรียมข้าว กับยาให้พี่แพททาน พาพี่แพททานเสร็จผมก็พาพี่ขึ้นไปพักที่ห้อง “วินพี่อาจอาบน้ำไม่ไหว เอามผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้พี่หน่อยสิ” “แม้กระนั้นพี่แพทคับ…” “เพราะเหตุใดเกลียดชังพี่หรอ”พี่แพททำหน้าบูดบึ้งนๆใส่ผม “ก็ได้คับ คอยกแปบนึงนะคับ” ผมเดินไปจับผ้า หัวใจเต็นแรง นี่ผมจะได้ขัดถูผ้าให้พี่แพทหรือนี่ พี่เค้าจะยอมขัดถูตรงไหนบ้างนะ……….ไอเวร พี่เค้าเจ็บป่วยอยู่นะ…ด้านดีกับด้านเหลวแหลกผมทะเลาะกันอย่างเพ้อคลั่งในหัวผม ผมเดินเข้ามาในห้อง พี่แพทนอนอิงหมอนอยู่บนเตียง ผมไปนั่งด้านข้างพี่แพท เริ่มเช็ดหน้าขัดถูคอ ขัดถูแขนขาให้พี่แพท “ผมขัดถูให้พี่ได้เพียงเท่านี้นะคับ ที่เหลือพี่ขัดถูเองนะ” “นี่วินเกลียดชังพี่จริงๆด้วย” “ไม่ใช่นะคับ แม้กระนั้นวิน…..” “อย่างงั้นก็ขัดถูให้พี่สิ” พี่แพทกล่าวจบก็ปลดกระดุมเสื้อตนเอง เปิดเผยให้มองเห็นเสื้อยกทรงตัวจ้อยสีชมพูอ่อนๆเนินอกขาวเนียนล้นออกมาข้างบน ผมใจเต้นอย่างบอกผิด “ขัดถูสิจ๊ะวิน พี่เจ็บป่วยอยู่ ไม่ต้องคิดมากหรอก” ผมเริ่มขัดถูที่ท้องพี่แพท มือสั่นระริกเลย ผมเบาๆขัดถูเนินอกพี่เค้า หัวใจนึงก็ต้องการที่จะให้พี่แพทบอกให้ขัดถูเพียงเท่านี้ อีกหัวใจก็ต้องการที่จะให้พี่เค้าบอกให้ล่วงไปขัดถูให้หมด ผมช้อนตัวพี่แพทขึ้น ตัวพี่แพทเล็กไปเลยเมื่อเทียบกับกับอ้อมกอดผม ผมขัดถูข้างหลังให้พี่แพท พี่แพทไม่กล่าวอะไร ผมหยุดไปพักนึง “แล้วไม่ขัดถูด้านล่างให้พี่หรอ” พี่แพทปลดตาขอกระโปรงแล้วเลื่อนมันลงตำไป แล้วพี่แพทก็ประสานมือผมลงไปขัดถูรอบๆต้นขาพี่แพท “ขัดถูให้พี่สิ” พี่แพทยิ้มกริ่มมาให้ ผมเริ่มขัดถูต้นขาขาวเนียนของพี่แพท พี่แพททำหน้าเหยเกตาม ผมขัดถูไปถึงแก้มตูดพี่แพทแล้วเลื่อนมาขัดถูที่ข้างหน้า ผมขัดถูในขณะที่ยังมิได้ถอดกางเกงพี่แพท ผมจ้องมองตรงหว่างขาพี่แพทไม่กระพิบ ผ้าขัดถูวนๆตรงที่มองเห็นขนบางๆแล้วเลื่อนลงมา ผม กดไปๆมาๆเบาๆจนกระทั่งพี่แพทครางครวญออกมา “ซีดเซียวดดด พี่เสียวจังเลยวิน คล้อยตามออ” เดี๋ยวนี้จิตใจผมกระเจิงหมดแล้ว ผมจับพี่แพทนอนลง เลื่อหน้าไปพบหน้าพี่แพท พี่แพทยิ้มสวยให้ผม ผมเลยเบาๆเอาปากไปเกาะติดปากพี่แพท พี่แพทอ้าปากรออยู่แล้ว แล้วลิ้นพี่แพทก็เริ่มปฏิบัติงาน ความเข้ามาในปากผม ผมมีปฏิกิริยาสนองตอบอย่างทันควัน พวกเราแลกเปลี่ยนลิ้นกันอย่างแผ่วเบา แม้กระนั้นก็เสียวเป็นที่สุด มือผมค่อยลูบคลำแขนพี่ ลงไปที่อก มือกำลังจะเจอกับเนินอันเจ้าเนื้ออูม ………. กริ๊งๆๆๆๆ………ผมตระหนกตกใจ ผละตัวออกมาจากพี่แพท ผมรรีบยืนขึ้น “พี่แพท นอนพักมากมายนะคับ วินไม่กวนแล้ว” กล่าวจบก็รีบลงไปรับโทรศัพท์ สติเตลิดเปิดเปิงหมดแล้ว
ผมดูนาฬิกา เที่ยงคืนแล้วหรือนี่ ผมมัวแต่นั่งทำการบ้านอยู่ด้านล่าง ความจริงบากบั่นที่จะหาอะไรทำ จะได้ไม่ฟุ่งซ่าน ผมปิดหนังสือแล้วเดินจะขึ้นไปนอน เลยคิดขึ้นมา พี่แพทจะหลับรึยัง ผมเลยแวะไปดูพี่แพทก่อน พอเพียงเข้าไปผมก็ได้ยินพี่แพทร้องเบาๆ“หนาวๆๆหนาวจัง” พี่แพทหน้าซีดหน้าซีดกว่าเวลาเย็น ผมตระหนกตกใจ รีบเดินเข้าไปหาพี่แพท สัมผัสหน้าผากพี่แพท ตัวร้อนจัง จะเอายังไงดี พอเพียงผมสัมผัสหน้าผากพี่แพท พี่แพทก็ผวาเข้ามากอดผม “หนาววว” ผมกอดกลับ ในใจไม่ทราบจะทำไงดี มือพี่แพทล้วงเข้าไปกอดในตัวผม “อุ่นจัง” ผมเลยนึกถึงการดูแลและรักษาอาการตัวร้อน โดยการถ่ายไออุ่นโดยการสัมผัสตัวกัน แม้กระนั้นอีกหัวใจก็กลัวพี่แพทว่า …แม้กระนั้นเดี๋ยวนี้พี่แพทไม่รู้ตัวนิ ถ้าหากพี่เค้าเป็นไรมากยิ่งกว่านี้ละก็………. ผมก็เลยตกลงใจเป็นไงเป็นกัน ผมเริ่มถอดเสื้อถอดผ้าตนเองออก และจัดแจงถอดเสื้อถอดผ้าพี่แพทต่อโดยไม่เปิดไป ถอดเสร็จก็รีบคลุมผ้าให้พี่แพท กับผม เดี๋ยวนี้พวกเรานอนตะแคงเข้าพบกัน พี่แพทซุกหน้ามาที่คอผม กอดผมแน่น อกพวกเรา 2 คนแทรกกันในผ้าสำหรับห่ม แขน2 ข้างพวกเรากอดกันแน่น ผมนอนกอดพี่แพทนิ่งคงที่ แม้กระนั้นอะไรบางอย่างมันไม่นิ่งเลย ไอน้องชายของผมเดี๋ยวนี้มันเริ่มขยายตัวแล้ว ผมพยามข่มใจตนเองไม่ให้คิดอย่างงั้น แม้กระนั้นยิ่งพี่แพทบดแทรกร่างกายตนเองแทรกเข้าพบผม โหนกพี่แพทก็แทรกน้องผมด้วยเหมือนกัน จวบจนกระทั่งตอนนี้มันขยายตัวเต็มกำลังแล้วหลุดไปตรงหว่างขาพี่แพทแล้ว ผมจะคัดออกมา แม้กระนั้นขาพี่แพทกลับคีบน้องผมแน่นผมขยับมิได้ เดี๋ยวนี้เกร็งไปทักตัวด้วยความเสียว ผมไม่กล้าทำอะไร กลัวพี่แพทตื่น แล้วพี่แพทก็ขยับเขยื้อนตัว ไม่ทราบว่าพี่แพทรู้ตัวรึประกาศ เพราเดี๋ยวนี้หัวน้องผมมันไปจ่อตรงทางเข้าของพี่แพทแล้ว ผมรู้สึกเฉอะแฉะๆตรงปลายน้องผม ผมมีความคิดว่ามันอาจเป็นน้ำอยากจัดผมเอง แม้กระนั้นเดี๋ยวนี้ หอยพี่แพทมันมิได้จ่อที่ปลายน้องผมสิ่งเดียว มันเริ่มมีการตอดน้องผมตรงส่วนปลาย ผมเสียวจนกระทั่งบอกผิด แม้กระนั้นจะต้องกลั้นเสียงครางเอาไว้ในคอ เพราะว่ากลัวพี่แพทตื่น ปลายน้องผมมันก็ไปสัมผัสโดนเม็ดติ่งของพี่แพทที่เดี๋ยวนี้แข็งเป็นไตอย่างกับจุกนมของพี่แพทที่กำลังบทแทรกกับอกผม “อ่าๆๆๆๆ” พี่แพทครางครวญออกมาไม่เป็นคำศัพท์ หอยพี่แพทยังตอดน้องผมโดยตลอด จนกระทั่งท้ายที่สุดพี่แพทขยับเขยื้อนตัว แล้วตอนหัวน้องผมก็หลุดเข้าไปอยู่ในหอยของพี่แพท มันเข้าได้เท่านั้นเพราะว่าถ้ำของพี่แพทยังปิดสนิท ไม่เคยมีคนไหนกันแน่เจาะผ่านเข้าไป “คล้อยตามอออ”ผมครางครวญในคอ หอยพี่แพทตอดเสมือน”หีที่หิวควยมานาน” “อ่าๆๆๆๆ” “อืมมมมมม” “ซีดเซียวดดดดด” “โอววววววว” พวกเราสองคนสลับกันครางครวญ ผมไม่ทราบว่าพี่แพทติ่นอยู่รึประกาศ แม้กระนั้นผมไม่สนใจแล้ว ที่ทราบเดี๋ยวนี้เป็นความเสียวอย่างงี้เป็นครั้งแรกในชีวิต แล้วไปนานน้ำผมก็แตก ผมรีบถอนน้องผมออกมาจากหอยพี่แพท น้ำพุ่งออกมาบนท้องเรียบเนียนของพี่แพท ออกมากกว่าตอนไหนๆตัวพี่แพทก็กอดรัดผม กระตุกเกร็งเป็นจังหวะตามผม พี่แพทอาจเสร็จพร้อมด้วยผม แล้วผมก็เริ่มพ้นจากผูกมัดของพี่แพท พี่แพทนอน นิ่งไป ตัวเริ่มอุ่นขึ้น เหงื่อพวกเราออกกันทั้งสอง สงสัยไข้พี่แพทน่าจะลดแล้ว ผมรีบยืนขึ้นไปจับกระดาษมาเช็ดน้ำที่ท้องพี่แพท ที่ผมทำเลที่ตั้งอะเอาไว้ แล้วหลังจากนั้น ผมก็จัดแจงสวมชุดนอนให้พี่แพท และก็ผมเหมือนเดิม คลุมผ้าให้พี่แพทเสร็จก็เดินออกมาจากห้อง แล้วไปเข้าห้องของตน พอเพียงถึงก็เริ่มชักว่าวตนเอง เพราน้องชายผมมันยังไม่สงบลงตั้งแต่น้ำแตกออกไป จนกระทั่งเสร็จไป 2 น้ำ ผมก็นอนบนเตียง ชำเลืองมองนาฬิกา ตี 2 แล้วหรือนี่ อ่อนแรงก็อ่อนแรง วันพรุ่งจะไปเรียนไหวมั้ยเนี้ยพวกเรา…………………………………………..