คิดแผนลักหลับน้องมิ้ง
เมื่อโดยประมาณปี 58 ผมก็รับราชการทหารเกณฑ์ครับผม ทีแรกก็ฝึกหัดที่ ศฟกองทัพเรือ สถานศึกษาพล และย้ายไป ศพ.นย. หน่วยเที่ยวตรวจ ขณะนั้นผมโชคดีกว่าเพื่อนได้ไปอยู่บ้านนายจ้างที่เมืองจันท์ ผมดีใจมาก แต่ว่าพอเพียงคิดอีกครั้งก็เสียดาย ที่จำเป็นต้องจากเพื่อนพ้องมาสบายผู้เดียว ผมก็ไม่รู้จักจะทำอย่างไร ในเมื่อท่านเลือกผม ผมก็เลยเดินทางเย็นวันคัดเลือกตัวเลย ส่วนลึกในใจก็รู้สึกตกใจบอกผิด เมื่อมาอยู่โดยประมาณ 1 ปี นายของผมก็เอาทหารใหม่มา ซึ่งบ้านเขาอยู่ที่เมืองจันท์ พอเพียงรู้จักวันแรกรู้สึกถูกคอกันมากมาย ซึ่งในช่วงเวลานี้ผมกับคู่หูกันมากมาย เป็นเพื่อนตายกันก็ว่าได้ ผมอยู่ที่บ้านนายจ้างนี้แบ่งกันกลับไปอยู่ที่บ้านคนละ 10 วัน เพื่อนพ้องผมกลับจากเลิศบ้าน ผมก็จัดแจงรีดผ้าเสร็จสิ้นสมบูรณ์แล้ว เพื่อนพ้องผมมาถึงก็บอกกับผมว่า “อ๊อด..สักครู่ท่องเที่ยวบ้าน ข้าก่อน วันพรุ่งหลานข้าจะสมรส ไปช่วยข้าเสิร์ฟน้ำหน่อย” ส่วนผมเมื่อเพื่อนพ้องบอกอปิ้งนั้นมีหรอที่จะไม่ยอมรับได้ พอใช้ได้เวลา 6 นาฬิกาเย็น
ผมก็แต่งตัวไปช่วยจัดของเพราะเหตุว่ารุ่งอรุณก็แต่งเลย พอเพียงไปถึงยังหน้าบ้านเพื่อนพ้อง คนเยอะแยะเลย ไม่ค่อยมีอะไรมากมาย ช่วยเขาชูโน่นชูนี่ ผมกับเพื่อนพ้องดำเนินงานเสร็จก็ไปนั่งดื่มเหล้าใต้ต้นมะม่วงข้างบ้าน มีเตียงอยู่อัน ผมช่วยเหลือกันชูไปตั้งใต้ต้นมะม่วงเพราะเหตุว่ามองเห็นมันว่างอยู่ นั่งรับประทานอยู่พักหนึ่งก็ได้รู้จักกับหญิงคนหนึ่ง ผมมองหน้าและยิ้ม “พี่ไปช่วยชูโต๊ะหน่อย หนูชูไม่ไหว”คุณชื่อน้องมิ้งครับผม ผมก็ลุกโดยบอกให้เพื่อนพ้องนั่งรอคอย ชูเสร็จผมก็มานั่ง คุณก็ตามผมมาด้วย ผมถามคำถามว่า “งานเสร็จแล้วหรอ” “จ้ะ.. แม่พูดว่าเสร็จแล้วให้หนูไปนอนจะได้ตื่นแต่เช้า” คุณพูดว่าคุณนอนไม่หลับ ผมเลยบอก ให้มานั่งคุยเป็นเพื่อนผมก็ได้ คุณก็นั่ง ตลอดระยะเวลาที่ท่านั่งแต่ละท่า ทำเอาผมแทบจะหายเมา เพราะเหตุว่ากางเกงที่คุณใส่ เป็นกางเกงผ้าร่มบางแล้วก็สั้นมากมาย มันทำให้น้องน้อยในกางเกงของคุณโผล่ออกมา แบบปลิ้นออกมาอย่างยิ่งจริงๆ ในสมองผมในช่วงเวลานี้เริ่มคิดแผน
ผมมองดูมองตากับเพื่อนพ้อง เค้าก็อาจจะทราบว่าผมคิดเกี่ยวกับเรื่องอะไรอยู่ “น้องมิ้งสักครู่มากินสุราเป็นเพื่อน พี่หน่อยนะ” อืม..ผมลืมบอกไป อายุคุณโดยประมาณ 19-20 ปีเองครับผม “หนูรับประทานไม่เป็นสักครู่เมา” “นิดนึงน่า” ผมหว่านล้อมจนกระทั่งคุณรับประทานโดยประมาณ 3 แก้ว แผนผมก็เสร็จสู่วัตถุประสงค์ แหม..เบียร์สดผสมแม่โขงอะไรจะเหลือ คุณพูดว่า “พี่หนูนอนแล้วนะ” กล่าวแล้วคุณก็หลับข้างผมเพราะเหตุว่าความเมามาย ผมหารือกับเพื่อนพ้องว่าทำอย่างไรดี เพื่อนพ้องผมเดินขึ้นบ้าน “สักครู่ข้าไปเอาสุราก่อน” ผมหันมาอีกครั้งน้องมิ้ง นอนถ่างขาอ้าออกจนกระทั่งมองเห็นอะไรที่อยู่ด้านในแย่งกันโผล่ออกมา ผมไม่ปลดปล่อยเวลา ให้เสียไป ผมมองดูบริเวณตัวว่ามีคนไหนกันอยู่หรือไม่ โปร่งครับผมอาจจะอื่นน่าจะหลับกันหมดเพราะเหตุว่าตี 2 กว่าแล้ว ผมถอกปลั๊กไฟฟ้านีออนที่ถัดมาจากในบ้านมาต้นมะม่วง เสร็จก็ถอดกางเกงผมออกแล้วก็ของคุณออก ของผมแทบจะระเบิด เพราะเหตุว่าความต้องการ ผมเอามือลูบคลำตอนหว่างขาของคุณ ของคุณนูนอย่างยิ่ง
ผมจำเป็นต้องรีบทำเพราะเหตุว่ากลัวคุณตื่น ขาคุณแยกอยู่แล้ว ผมก็เอาของผมเข้าหว่างขาคุณก่อนที่จะผมจะทนไม่ได้ ช่วงแรกก็ไม่ถูกๆถูกๆพอเพียงเข้าที่เข้าทางผมชนลงไป โดยลืมตัวไปหน่อย พอเพียงทำครู่หนึ่งผมก็ชูขาซ้ายเอาแขนรั้งไว้ คุณน่าจะรู้สึก คุณครวญคร่ำฮือ..ฮือ.. แต่ว่าไม่ลืมเลือนตา ครู่หนึ่งตูดคุณแกว่งตอบผม เป็นช่วงๆผมโหมสุดแรงสองสามครั้งก็ฟุบทรวงอกคุณ โดยของผมยังติดอยู่อยู่ที่หว่างขาคุณ แปลกจังคุณยังนอนอ้าอยู่ได้แก่เดิม ผมก็เลยต่อรอบสองจนกระทั่งเสร็จ ผมก็จัดแจงสวมเสื้อผ้าให้คุณ แต่ว่ายังไม่เสร็จดี เพื่อนพ้องผมเดินมาด้านข้างหลังโดยที่ผมมองไม่เห็น หันไปมองตระหนกตกใจหมดนึกว่าเปรตซะอีก “เฮ้ย..สักครู่ข้าจะการเอง เอ็งไปนอนไป” ผมลุกสวมกางเกงเดินไป พอเพียงหันมามองอีกครั้ง โอ้โหอะไรจะปานนั้น ไม่นงไม่นอนมันแล้ว ผมเดินไปแอบข้างหลังต้นมะม่วง เพราะเหตุว่ามันมัวๆมันอาจจะไม่มองเห็นผมมัง
เพื่อนพ้องผมมันมีทีเด็ดกว่าแล้วก็ ของมันก็ใหญ่มากยิ่งกว่าผมด้วย มันเลียที่หว่างขาคุณพักหนึ่งก็เอาของมันเข้าไปได้ง่ายๆ เพราะเหตุว่าผ่านการหลอมลื่นจากผมมาแล้ว ผมแลเห็นไม่ค่อยถนัดก็เลยคลานเข้าไปที่ปลายตีนมัน พอเพียงตาคุ้นชินกับความมืดดำ ก็เลยพอเพียงจะแลเห็น ยามเพื่อนพ้องผมชนแต่ละครั้งคุณครวญคร่ำตลอดระยะเวลา ครู่หนึ่งก็มองเห็นเพื่อนพ้องรีบเสียงดังปับๆถี่มากและชักออก ผมชักทนไม่ได้ เลยลุกขึ้นยืนภายหลังจากนอนแอบมองมานาน เพื่อนพ้องผมก็นั่งมองผมทำจนกระทั่งเสร็จ แล้วผมกับเพื่อนพ้องก็จัดแจงสวมเสื้อผ้า ให้คุณ แล้วผมอุ้มคุณไปนอนบนบ้าน แล้วผมกลับไปนอนต่อที่ใต้ต้นมะม่วงจนกระทั่งตอนเช้า
พอเพียงสมรสเสร็จ น้องมิ้งก็พูดว่ามีอะไรจะเล่าให้ฟัง ระยะเพียงแค่วันกับคืนผมสนิทกับน้องมิ้งอปิ้งเร็ว คุณเล่าให้ฟังว่า “เมื่อคืนนี้มิ้งฝันแปลก ฝันว่าพี่อ๊อดกับพี่นกทำอะไรมิ้งน่ะ” ผมก็เอ้อ ออ ไปตามประสา จนกระทั่งงานเสร็จผมกับเพื่อนพ้องก็จะกลับ พอดิบพอดีน้องมิ้งเดินมาบอกว่า จะท่องเที่ยวด้วย ผมพูดว่า “เอาไว้คราวหลังแล้วกัน พี่จะรีบกลับ สักครู่นายจ้างพี่มาไม่พบ” แล้วผมก็กลับเลย ในใจผมหวั่นหวาดว่าวันใดวันหนึ่งคุณจะทราบ ว่าคืนนั้นเกิดเรื่องจริงไม่ใช่ความฝันแล้วมันจะยุ่ง ภายหลังจากวันนั้นผมก็ไมปมั่ง ไม่ไปมั่ง แต่ว่าส่วนใหญ่ไปแล้วไม่ค่อยพบคุณเลย..