อย่าปากสว่างนะอาจารย์ ผมเย็ดอาจารย์นะ

อย่าปากสว่างนะอาจารย์ ผมเย็ดอาจารย์นะ
“นี่อะไร” ผมมองหน้าหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่มีรูปภาพที่เอามาจากกล้องวงจรปิดเป็นภาพเคลื่อนไหวของชายหญิงคู่หนึ่งกำลังทำกิจกรรมตามจังหวะกัน ซึ่งเป็นผมเองนั่นแหละครับผม แต่ว่าไม่รู้จักว่าอาจารย์ประจำชั้นสาวสุดงามคนนี้ไปได้คลิปวิดีโอนี้มายังยังไง ถึงได้เรียกผมมาคุยข้างหลังเลิกเรียน
“คนสองคนแสดงความรักกันยังไงครับผม” ผมตอบอาจารย์อย่างไม่ยี่หระ ผู้ที่ควรจะหงุดหงิดไม่ใช่ผมแต่ว่าดันเป็นอาจารย์ประจำชั้นผมเสียแบบงั้น คุณลุกขึ้นยืนมากับไม้เรียวในมือ นี่มันยุคไหนกันแล้วยังจะลงโทษด้วยการตีตูดอะไรอย่างนี้อยู่อีกหรอ
“เจษฎา! สถานศึกษาไม่ใช่สถานที่ที่มีไว้ทำเรื่องเลวราวกับที่คุณทำหรอกนะ”
“โบ๋ว ใจเย็นสิครับผมอาจารย์ผมก็แค่บรรเทาก่อนเรียนแค่นั้น เพราะเหตุไรอาจารย์ควรเป็นเดือดเป็นร้อนจัง หรือ…อาจารย์ต้องการที่จะบรรเทาราวกับผม” เพี้ยะ!! จบคำบอกเล่าบริเวณใบหน้าผมก็หันไปตามแรงตบจากฝ่ามือของคุณ ดูท่าผมจะก่อให้อาจารย์ประจำชั้นโกรธเสียแล้ว
“ช่วงแรกอาจารย์ก็ว่าจะเรียกคุณมาเตือนดีๆแต่ว่าดูแล้วอาจารย์อาจจะต้องเชื้อเชิญผู้ดูแลของคุณมา”
“อาจารย์ว่ายังไงครับผม”
“วันพรุ่งเรียกผู้ดูแลของคุณมาเจอครูด้วยเจษฎา ผู้ดูแลของคุณควรรู้ว่าคุณนั้นมีพฤษว่ากล่าวบาปที่ห่วยแตกอย่างไร” ผมดูอาจารย์อย่างขุ่นเคืองกล้าดีอย่างไรถึงได้มาประพฤติตัวอวดเบ่งกับผม ถึงแม้ว่าเพิ่งเข้ามาสอนแท้ๆแต่ว่าดันประพฤติตัวเป็นอาจารย์ร้อนวิชา
“อย่าเรียกพยายามครับผม”
“ขอความช่วยเหลืออาจารย์หรอ” คุณยังไม่รู้จักเลยครับผมว่าภัยกำลังจะออกเดินทางมาถึงตนเอง ยิ้มเข้าไปเหอะอีกประเดี๋ยวจะยิ้มไม่ออก
“ผมสั่ง มิได้ขอความช่วยเหลือ”
“คุณมีความรู้สึกว่าตนเองเป็นคนใดกันแน่ถึงกล้าที่จะมาสั่งการกับอาจารย์” ผมแสยยิ้มก่อนที่จะเดินเข้าไปใกล้ๆคุณ ซึ่งดังว่าอาจารย์สาวเองก็เริ่มจะรู้สึกตัวว่ากำลังจะกำเนิดอะไรขึ้นถัดจากนี้ ถึงได้เดินถอยหลังหนีไม่ยินยอมให้ผมเข้าไปต้อนคุณได้อย่างง่ายๆ
“จ…จะทำอะไรน่ะเจษฎาออกไปนะ” น้ำเสียงที่คุณเอ่ยออกมามันเต็มไปด้วยความกลัว ยิ่งมีความคิดเห็นว่าอาจารย์สาวกลัวเยอะแค่ไหนผมก็ยิ่งเป็นสุขมากมายแค่นั้น อะไรกันถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้ที่ผ่านมายังทำเป็นข่มผมอยู่เลย พอเพียงผมต้อนกลายเป็นลูกแมวเสียแบบงั้น
“ก็จะก่อให้อาจารย์ปิดปากยังไง จะได้ไม่ต้องปากสว่างบอกเรื่องของผมกับคนใดกันแน่”
“อย่าทำอะไรบ้าๆนะ” เนื่องจากคุณโดนผมต้อนไปเรื่อยจนกระทั่งใกล้กับกำแพงทำให้เป็นไปไม่ได้หนีไปไหน ผมใช้แขนทั้งคู่กันตัวคุณเอาไว้ ก่อนที่จะก้มตัวไปไซ้ที่คอของคุณอย่างฉับพลัน
“หอมดีนะครับผม ไม่รู้จักว่าอย่าอื่นจะหอมหรือไม่” ไม่ใช่แค่คำบอกเล่าแต่ว่าผมยังเลื่อนมือไปจบที่เนินหอยของคุณ โชคร้ายที่มีเนื้อผ้ามากีดขวางมิเช่นนั้นผมอาจจับโดนหอยของคุณเข้าไปเต็มๆ
“เจษฎา!! อื้ออ” ขี้บ่นไม่หยุดผมก็เลยทำปิดปากของคุณเสียเลยครับผม ทว่าคุณก็ไม่ยินยอมให้ผมเล่นสำนวนกับคุณ เมื่อเป็นเพราะฉะนั้นแล้วผมก็เลยเลื่อนมืออีกข้างมาบีบนมของคุณ ตัวของผมก็โทมเข้าใส่จนกระทั่งคุณไม่สามารถที่จะขยับหนีสัมผัสจากผมไปได้
“ปากก็มองไม่เห็นแข็งแต่ว่าเพราะเหตุไรถึงปากร้ายจังครับผม” พอละริมฝีปากออกมาผมก็ไม่ลืมเลือนที่จะเอ่ยดูคุณ พร้อมด้วยเช็ดน้ำลายที่ไหลลงมาจนกระทั่งเปื้อนปลายคางให้ แต่ว่าแมวก็คือแมววันยังค่ำ พยศไม่เลิก
“อ…ออกไปซะ ถ้าหากคุณยังไม่ออกไปอย่ากล่าวหาอาจารย์ไม่เตือน”
“อาจารย์ก็เช่นเดียวกันครับผม ถ้าหากยังปากเสียไม่เลิกก็อย่ากล่าวหาผมใจดำตามใจ” กล่าวจบผมก็อุ้มอาจารย์ไปวางที่โต๊ะทำงานโดยทันที น่าจะเป็นของอาจารย์เขาเองนั่นแหละครับผม ปากผมก็ไล่บดขยี้จูบต่ออย่างบ้าเลือด ยิ่งคุณหนีสัมผัสจากผมเยอะแค่ไหนผมก็ยิ่งรู้สึกบันเทิงใจที่ได้ไล่บดขยี้จูบกับคุณ
“อื้อออ” ผมล้วงมือเข้าไปใต้กระโปรง ที่ยังมีกำแพงกีดขวางอีกหนึ่งสิ่งซึ่งก็คือกางเกงลิง ผมเขี่ยติ่งพื้นที่ยืนออกมาโดยมีกางเกงลิงกีดขวาง เขี่ยเล่นได้ไม่นานก็เริ่มที่จะเฉอะแฉะแล้วครับผม
“อึ่กิโลกรัม.ก ปลดปล่อยนะ”
“เฉอะแฉะแล้วน่ะครับผม ที่พูดว่าปลดปล่อยนี่ปลดปล่อยอะไรครับผม ปลดปล่อยนอกหรือ…ปลดปล่อยใน” ภายหลังที่หอยของอาจารย์สาวเฉอะแฉะแล้วเป็นระเบียบเรียบร้อย ผมก็ไม่รอคอยช้าที่จะรีบถอดชั้นในของคุณ กระโปรงตัวนอกก็ให้มันอยู่บนร่างกายอย่างนั้นล่ะ เพียงแค่เอากางเกงลิงคุณออกมาได้ควยผมก็ทิ่มคุณไปอย่างสะดวกแล้ว
“อร้ายยย ช่วยด้วย!! ผู้ใดก็ได้ช่วยคราว”
“ร้องไปเลยครับผม คนเขาจะได้มามีความคิดเห็นว่าในเวลานี้อาจารย์อยู่ในภาวะไหน” ประหนึ่งว่าฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าภาวะของตนเองเวลานี้ไม่เหมาะสมที่จะให้คนใดกันแน่มาพบเห็นแน่นอนผมแสยะยิ้มแล้วก็ใช้จังหวะที่คุณเผลอล้วงควยที่พร้อมทิ่มขึ้นมา ก่อนที่จะนำไปจ่อที่รูหอยของอาจารย์
“อ้ะ เจษฎาอย่าทำอาจารย์เลยจ้า ฮึก..ก ขอความช่วยเหลือล่ะ”
“เอาสิครับผม ร้องเลยร้องให้เต็มกำลังเนื่องจากผมเองก็อยากได้ยินเสียงร้องของอาจารย์เช่นเดียวกัน
“กรี้ดดดดด” โอกาสนี้คุณกรีดลั่นเลยครับผมตอนที่ผมทิ่มควยเข้าไปจนกระทั่งมิดลำ ไม่กลัวแล้วว่าจะมีคนใดกันแน่ได้ยินหรือไม่
“ซี๊ดดดด โคตรฟิตเลย เหมือนกับสาวสิง” หอยของอาจารย์รัดของผมแน่นมากมายครับผมจนกระทั่งผมขยับเกือบจะมิได้ เมื่อดูไปที่บริเวณใบหน้าของคุณ ก็เจอกับน้ำตาที่ไหลออกมา คุณอาจเจ็บไม่น้อย ขนาดผมยังปวดหนึบๆ
“อึ่กรัมก คัดออกไป จังหวัด.เจ็บ”
“มาถึงขนาดนี้แล้วจะคัดออกได้ยังไงครับผม ขอเอาให้หายปากเสียหน่อยเหอะ”
ตับ ตับ ตับ
ผมชนควยเข้าใส่คุณไม่ยั้ง ผมดูไปที่เสื้อของคุณก่อนที่จะพบว่ามันยังอยู่ดี นมของคุณที่ผมยังมิได้ดูดหรือมองเลยนอกจาบีบเคล้นไปนิดเดียวก่อนหน้านี้ที่ผ่านมาพอเพียงมองเห็นอย่างนั้นแล้วผมก็ไม่รอคอยช้าที่จะเลิกเสื้อคุณขึ้นไปพร้อมๆกับบราให้พ้นจากนมของคุณ
เต้านมขาวจุกสีน้ำตาลอ่อนปรากฏขึ้นข้างหน้า ผมไม่รอคอยช้าที่จะอ้าปากงับจุกนมคุณไว้ โดยทันที ส่วนเอวก็ชนเข้าใส่คุณรัวๆ
“จุก..ก อ้ะ อ้ะ” จ๊วบ..บ จ๊วบ
ผมดูดนมคุณไม่แตกต่างจากเด็กที่ยังไม่เลิกกินนม ความหอมความหวานมันทำให้ผมบ้าคุณจนกระทั่งไม่สามารถเก็บกักอารมณ์ได้ เมื่อชำเลืองตาขึ้นไปดูสีหน้าท่าทางก็เจอเว่าคุณทำหน้าฟินอย่างยิ่งจริงๆ
“เสียวไหมหื้ม”
“อื้ออำเภอออ” ไม่ตอบอะไรเว้นเสียแต่แผดเสียงครางครวญตอบกลับมา แต่ว่าผมว่านี่ก็น่าจะเป็นคำตอบแล้วนะว่าคุณนั้นมีความรู้สึกยังไง ภายหลังที่ตรอกไปได้ครู่หนึ่งผมก็เริ่มที่จะถึงฝั่งฝันเต็มที ผมจับเอวของคุณไว้ก่อนที่จะตอกควยเข้าไปในหอยคุณเน้นย้ำๆทุกดอก
“ค่อย…ค่อยหน่อย จุก.ก อึก..ก” คนจะน้ำแตกมาบอกให้เบาๆไม่รู้จักว่าบ้าหรือไม่ถึงได้มีความคิดอะไรอย่างนี้
“จะแตกแล้ว อึก..ก ภรรยาจ้ะสามีจะแตกแล้วอ้าส์!!” ผมกัดฟันแน่นตอกอัดเข้าไปอีกรอบจากนั้นน้ำในตัวผมก็พุ่งไปสู่ตัวคุณเข้าไปเต็มๆ
ผมฟุบหน้าลงไปที่นมของคุณพร้อมด้วยหายใจเหนื่อย ผู้ที่โดนผมทิ่มควยอยู่ก็หอบหายใจเหน็ดเหนื่อยไม่แพ้กัน ผมแช่ควยในหอยคุณไว้ครู่หนึ่งหนึ่งแล้วพอเพียงถอดควยออกมาผมก็พบว่ามีเลือดติดออกมานิดหน่อย ผมนี่แหงนไปดูอาจารย์สาวเลยครับผม
“โดนเปิดซิงสิครับผม มิน่าล่ะรัดผมจนกระทั่งติดหนึบเลย” ผมยิ้มเยาะคุณอีกรอบภายหลังที่ได้ทราบเรื่องบางอย่างเข้า
“และก็อย่าได้คิดจะเอาการของผมไปป่าวร้องที่แหน่งใดละ มิเช่นนั้นอย่ากล่าวหาสามีไม่เตือน” ผมทิ้งคำบอกเล่าไว้เท่านั้นก่อนที่จะแต่งตัวแล้วเดินออกมาจากห้องไป ได้เปิดซิงสาวอย่างนี้รู้สึกเป็นสุขมากมายครับผม พบควยตอกเข้าใส่ขนาดนี้อาจไม่ปากสว่างไปบอกคนใดกันแน่ที่หรอก หรือจะท้าผมก็ได้ครับผมอาจารย์