“ว้าย อีนี่ทราบได้ยังไง” ผมบอกหวานก็ไม่ใส่ หวานบอกก็มันส่องตอนฉันขึ้นบรรไดอะดิ แม่ง… เชอรี่บอกแล้วทราบได้ยังไงว่าฉันมิได้ใส่ ผมบอกก็เอ็งที่ประตูระเบียงแสงสว่างมันก็ลอดอะดิ…โอย…เอ มันเสียว..จะเอากันได้หรอ พวกเราเป็นญาติกันนะ โอย…เอ มันเสียว..จะเอากันได้หรอ พวกเราเป็นญาติกันนะ ครอบครัวของผมถือว่ามีฐานะพอควร ภายหลังจบ มัธยม3 บิดาจะให้ผมต่อ มัธยม4 แม้กระนั้นผมถูกใจพวกทางเครื่องจักรกล ก็เลยบอกคุณพ่อและก็รวมทั้งคุณแม่ว่าอยากเรียน ปวช บิดาก็บอกถ้าเกิดสอบเข้าได้ ก็ยินยอม ผมดูหนังสืออปิ้งเอาเปนเอาตายสุดท้าย ก็สอบเข้าที่เข้าทางเคล็ดลับมีชื่อแห่งหนึ่งใน กรุงเทวดา ถึงแม้ว่าบ้านของผมจะอยู่ไม่ไกลจากกรุงเทวดา แม้กระนั้นการเดินทางไปกลับทุกวี่ทุกวันก็ไม่ไหวเช่นกัน บิดาเลยให้ไปอยู่กับเครือญาติ แม้กระนั้นผมเบื่อการเดินทางรวมทั้งภรรยาชอบบ่นของเครือญาติผม ก็เลยอ้อนแม่ขอเช่าแฟลตอยู่แฟลตนี้อยู่ในซอกซอยเป็นแฟลตห้าชั้น ผมอยู่ชั้นห้าเลย แต่ละยูนิตเป็นห้องคนเดียวกว้างเพียงพอวางเตียงได้สัก 2 ตัว มีห้องอาบน้ำครัวรวมทั้งระเบียงเล็กๆยื่นไปข้างหลัง ผมถูกใจมากมาย เพราะเหตุว่าโปร่งสบายดี รวมทั้งดูทิวทัศน์ได้ทั่วอาหารก็ไม่ทุกข์ยากลำบาก เช้าตรู่กับตอนกลางวันก็เปลืองที่เคล็ดลับ มื้อเย็นก็ที่หน้าปากซอย บางคราวก็ซื้อของกินถุงมากินที่ห้อง กระทั่งผมเรียน ปีสอง คุณยายบี น้องสาวผู้เดียวของผมก็สอบติดสาขาการบัญชีของสุนัขลัยแห่งหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากหอพักที่ผมพักเท่าไรนัก ผมกับบีรักรวมทั้งสนิทกันมากมาย เป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่จำความได้ กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันประจำ ในเวลาที่ผมกลับไปอยู่บ้านยังหยอกเย้ากันเสมอๆกระทั่งแม่เตือนว่า โตๆกันแล้วยังเล่นเสมือนเด็ก พวกเราก็แค่หัวเราะ บางทีเวลากอดรัด มือผมไปโดนนมของบีเข้า บีก็ไม่ว่าอะไรแถมยิ้มแหยๆผมเลยลำพองใจเพียงพอคุณเผลอ ก็กดเสียเลย บีก็แกะมือออก พูดว่าอย่าเล่นพิเรนทร์สิ…
