แป้งบุตรสาวหมอ “เฮ้ยต่อสิประเดี๋ยวฉันจะเบิ้ลอีก”
เช้าตรู่วันแรก ของการเริ่มต้นเปิดเทอมใหม่ของแป้ง คุณรู้สึกตื่นเต้นมากมาย วันนี้แล้วสินะที่คุณจะได้ขึ้นรถโดยสารประจำทางไปสถานที่เรียนเองแบบ สหายๆบ้าง แป้ง คุณเป็นเด็กหญิงวัย 15 บุตรสาวผู้เดียวของหมอมีชื่อ เนื่องจากว่าเป็นบุตรสาวผู้เดียวผู้เป็นบิดามารดาก็เลยกังวลมากมาย ตลอดระยะเวลาตั้งแต่เด็กจนถึงโตเวลา แป้งไปสถานที่เรียนจะมีรถยนต์แบรนด์ดังเป็น ยานพาหนะพาคุณไปส่งที่สถานที่เรียนทุกเมื่อเชื่อวัน แป้งรู้สึกอายสหายๆที่ถูกล้อว่าเป็นคุณหนู เมื่อคุณสอบติดโรงเรียนมัธยมศึกษามีชื่อได้ แป้งได้ขอความช่วยเหลือกับบิดา ให้คุณได้ไปสถานที่เรียนเองบ้างเพราะเหตุว่าคุณโตแล้ว
ผู้เป็นบิดามารดานั้นเป็นห่วงบุตรสาว ผู้เดียวมากมายแม้กระนั้นก็ไม่บางทีอาจทักท้วง แป้งได้ สุดท้ายแป้งก็จะได้ได้โอกาสขึ้นรถโดยสารประจำทางไปสถานที่เรียนเองแล้ว วันแรกของการขึ้นรถโดยสารประจำทาง ระหว่างที่ยืนรอคอยรถยนต์นั้น แป้งสังเกตว่ารถยนต์ของบิดาคุณ หยุดหลบอยู่ก่อนถึงป้ายหยุดรถโดยสารประจำทาง แป้งไม่ค่อยพึงพอใจสักเท่าไหร่ ช่วงเย็นก็แบบเดียวกัน บิดาของเเป้งก็แอบมารอดูแลบุตรสาวอีก เมื่อกลับถึงยังหน้าบ้านแป้งก็ว่ากล่าวบิดาแล้วก็แม่ แป้งโตแล้วนะคะ แป้งขึ้นรถโดยสารประจำทางไปสถานที่เรียนเองได้ ราวๆอาทิตย์นึง แล้วแป้งก็ได้เจอกับประสบการณ์ ที่คุณไม่มีทางลืมได้เลย วันนี้แป้งเดินหิ้วกระเป๋าหนังสือ เดินออกมารอคอยรถยนต์ที่หน้าปากซอย ตามธรรมดาโดยไม่ รู้ดีว่าอีกไม่กี่นาทีด้านหน้า คุณจะพบกับอะไรบ้าง รถเมล์สายประจำมาหยุดแล้ว คนค่อนข้างจะแน่นพอเหมาะพอควร แม้กระนั้นแป้งก็นึกในใจว่า ช่างเถิดหรอกประเดี๋ยวก็ถึงสถานที่เรียนแล้ว
ในตอนที่แป้ง ขึ้นเขารถยนต์ แป้งก็แทรกคนเข้าไปยืนอยู่ภายใน คนแน่นมากมายอย่างมาก เสียงกระเป๋าบอกให้ผู้ที่ยืนอยู่ติดในหน่อย ตามประสากระเป๋าจอมโหดเหี้ยม ติดในหน่อยสิน้องผู้เรียนน่ะ ภายในยังยืนได้อีกคนไม่ใช่น้อยนะ แป้งขยับเขยื้อนตัวไปภายในอีก โดยไม่ทันรักษาตัวแป้งก็ถอยไปเหยียบเท้าคนเข้า เมื่อรู้ตัวแป้งก็หันไปขออภัย
“ขออภัยจ้ะ” สิ้นเสียงสาวน้อยก็หันไป โดยไม่สนใจใยดี แป้งมิได้ดูเลยว่าผู้ที่คุณ เหยียบเท้าเค้านั้นเป็นเพศชายใบหน้าออกต่างจังหวัดๆแป้งยืนโหนรถเมล์ อีกมือก็ถือกระเป๋าหนังสือ คิดอะไรเพลิดเพลินๆแป้งมีความคิดว่าที่ตูดคุณมีบางสิ่งมาวนเวียนอยู่ แม้กระนั้นแป้งก็มองโลกในด้าน ดีรู้สึกว่าคงจะไม่มีอะไรมั้ง
แม้กระนั้นทำไปครู่หนึ่ง แป้งกลับมีความคิดว่ามีมือคนไหนกันแน่คน นึงกำลังพากเพียรลูบไล้ ที่กระโปรงผู้เรียนของคุณอยู่ เนื่องจากว่าเด็กหญิงยังไม่เคยมือชายมาก่อน แป้งรู้สึกแปลกๆมันจะกลัวก็ไม่เชิง แม้กระนั้นที่ทราบๆขณะนี้แป้งทำอะไรผิดแล้ว ได้แม้กระนั้นยืนเฉยเมยปลดปล่อยให้ไอ้ผู้ที่อยู่ข้าง ข้างหลังมันลูบไล้ตูดงอนงาม ของเด็กหญิงถัดไป แม้กระนั้นดูเหมือนกับว่ามันจะเริ่มขยำตูดงอน ของคุณซะแล้ว แป้งมีความคิดว่ามันกำลังบีบตูดของคุณอยู่ ขณะนี้แป้งรู้สึกกลัวมากมาย แม้กระนั้นก็ไม่กล้ารอ้ง แป้งไม่กล้าหันไปมองดูมันด้วยไป แป้งไม่ทราบจะทำอย่างไร แป้งพากเพียรมองดูเพศชายอีกผู้ที่ยืนอยู่ด้านข้างดังจะบอกให้เค้ารู้ดีว่ามีพวกโรคจิตกำลังล่วงเกินคุณอยู่ สำเร็จชายคนนั้นหันมามองดู
แล้วเค้าก็มีความเห็นว่าไอ้เพศชายผู้ที่ยืนข้างหลังแป้ง กำลังล่วงเกินคุณอยู่ แม้กระนั้นสิ่งที่แป้งคิดผิดถนัด ตอนนี้เพศชายผู้ที่ยืนด้านข้างแป้งได้เขยิบมายืน เยื้องข้างหลังแป้ง ร้ายยิ่งกว่านั้นยังมาร่วมกับไอ้คนด้านหลังด้วย ก็เพราะว่าความสวยงามขาว แล้วก็น่ารักน่าเอ็นดูของแป้งเองโน่นเเหล่ะ ขณะนี้มีมือสองมือมาบีบก้นคุณทั้งสองข้างเลย แป้งกลัวมากมายภาวนาให้ถึงที่หมายเร็วๆแม้กระนั้นรถยนต์เจ้ากรรมก็ดันติดอย่างมาก แป้งมีความคิดว่าไอ้สองคนโน่น กำลังพากเพียรเลิกกระโปรงผู้เรียนของคุณขึ้น แป้งพากเพียรเอากระเป๋าหนังสือบังแม้กระนั้นก็ไม่เป็นผลสำเร็จ มันจับข้อมือแป้งไว้แน่น แล้วแป้งก็รู้สึกเย็นวาบขึ้นมาตอนล่าง ใช่แล้วขณะนี้มือของมันสองคน แย่งกันลูบไล้ตูดคุณ ข้างในกระโปรงผู้เรียน แป้งมีความคิดว่ามือมัน ลูบคลำอยู่แถวกางเกงชั้นในลายกลอุบายของคุณซะแล้ว
มือของคนนึง มาติดอยู่กึ่งกลางหว่างขาคุณแล้ว แป้งพากเพียรคีบขาไว้แน่น มือก็ดันมันไม่ยินยอมให้มันสามารถที่จะทำอะไรได้กล้วยๆแม้กระนั้นก็ไม่เป็นผลเลย ไอ้ผู้ที่ใบหน้าต่างจังหวัด กระซุบกระซิบข้างหูแป้ง “อยู่เฉยๆเถิดหนู ฉันมีมีดนะ ถ้าหากยังไม่ได้อยากต้องการตาย” อีกคนมันก็ ก้มมองดูกระโปรงแป้งที่เลิกสูงมากขึ้นมา
“น้องสวมกางเกงในสีชมพูด้วยน่ารักน่าเอ็นดูจริงๆ”
ขณะนี้แป้งทำอะไรผิดแล้ว ได้แม้กระนั้นยืนหลับตาปี๋สั่นเทิ้มด้วยความหวาดกลัว คุณไม่น่าดื้อความปรารถนาดีของบิดามารดาเลย ขณะนี้กางเกงชั้นในสีหวานของแป้งถูกรูดลงแล้ว มือสองมือแย่งกันจับของสงวนคุณ แป้งกลัวมากมาย เมือแป้งสัมผัสได้ว่ามือของคนไหนกันแน่คนนึง ตามติดกับของสงวนคุณซะแล้ว แป้งพากเพียรคีบขาแน่นขึ้นอีก แม้กระนั้นมันก็แทรกเข้าไปยังเนินอุ่นของเด็กหญิงได้
ขณะนี้แป้งตกลงใจจะร้อง แม้กระนั้นช้าไปคุณมีความคิดว่ามีอะไรแหลมๆมีกดที่ข้างหลังคุณ “ลงป้ายหน้า อย่าร้องโวยวายนะไม่อย่างนั้นฉันจิ้มแน่” แป้งไม่กล้าคัดเลือก เอื้อมมือที่โหนราวอยู่ไป กดออดเองอัตโนมัติ แล้วแป้งก็แทรกตัวเพื่อลงรถเมื่อรถยนต์หยุดป้ายโดยมีชาย 2 คนเดินตามแบบติดข้างหลัง แป้งเดินคอนข้างตรากตรำ เนื่องจากกางเกงชั้นในคุณติดอยู่อยู่ตรงเหนือหัวเข่า คุณก็กลัวจะหลุด
เมือ่ลงรถ ชายคนนึงดึงคุณเดินไป โดยมีชายอีกคนเดิน ตามไปติดๆป้ายหยุดรถโดยสารประจำทางนี้ปลอดคนเลย แม้ว่าตรงเวลาเช้าตรู่ที่คงจะมีคนอยู่บ้าง ข้างหลังป้ายหยุดรถโดยสารประจำทางนี้เป็นท้องทุ่ง มีสังกะสีกันอยู่ข้างหลังป้าย มันพาแป้งเดินเข้าไปข้างหลังสังกะสี ชายอีกคนพูดว่า
“พี่ผมขอเอาด้วยนะ” ไอ้บ้านนอกเหนือจากนี้ก็ยิ้ม ในตอนที่มือก็ถือมีดกดอยู่กึ่งกลางข้างหลังแป้ง
“ได้สิ แม้กระนั้นฉันขอก่อน นะโว้ย”
“ได้พี่ งามๆแบบนี้มองเห็นแล้วควยแข็งเลย”
แป้งจนมุมแล้วเว้นเสียแต่วิงวอน
“พี่ขา อย่าทำอะไรแป้งนะ แป้งไหว้แล้วก็” เด็กหญิงขอความช่วยเหลืออีกทั้งน้ำตา แม้กระนั้นไม่เป็นผล ไอ้บ้านนอกมันผลักแป้ง เซไปข้างหลังอิงสังกะสี โดยที่ไอ้เพศชายอีกคนก็ยืนเท้าสะเอวมอง เปิดกระโปรงขึ้น
“เร็ว” ไอ้บ้านนอกตวาดแป้ง
“อย่านะปลดปล่อยแป้งไปนะ แป้งมีเงินเอาไปเถิดอย่าทำแป้งนะ”
เพี๊ยะ มือสากๆฟาดลงไปที่หน้าสวยหวาน ของเด็กหญิงจนถึงเป็นผื่นแดง แป้งน้ำตาคลอหน่วย ค่อยเลิกกระโปรงผู้เรียนสีน้ำเงินขึ้น โชว์ให้มองเห็นท่อนข้างล่างของเด็กหญิงที่นูนขึ้นมาเป็นเนิน ส่วนกางเกงชั้นในสีหวานก็ติดอยู่อยู่ที่หัวเข่า แป้งครวญคราง ไอ้บ้านนอกตรงเข้ามาก้มมอง
“เฮ้ยอย่าเอาลงเปิดไว้”
“โอ้โฮ …..ขนยังไม่ค่อยขึ้นเลย โหนกก็นูนดีพินาศ ตั้งแต่เกิดขึ้นมาจนถึงติดตะรางออกมายังไม่เคยพบจิ๋มงามๆสิงๆแบบนี้เลยว่ะ”
เพศชายอีกคนก็ตาลุกตาชันวาวขึ้นมาในทันที
“พี่ผมไม่ไหวแล้ว ของจัดแจงกับตนเองก่อนนะ นอ้งนี้เซ็กเป็นบ้าเลยไม่ไหวแล้ว” มันแก้กางเกงตนเองออกแล้วจัดแจงชักซะ ไอ้บ้านนอกก็รูดซิปแงะไอ้หนูออกมา แป้งตื่นกลัวมากมาย เพราะเหตุว่าขนาดของมันใหญ่มาก แถมคดๆงอๆมีตะปุ่มตะป่ำด้วย ไอ้บ้านนอกจิกผม แป้งกดลงมาอยู่ตรงกับไอ้หนูของมัน ดูดให้ฉันสิ เร็ว
“ไม่แป้งทำไม่เป็น ปลดปล่อยแป้งไปนะ” เด็กหญิงยกมือขึ้นไหว้ไหว้วอน
“นังนี่ต้องการโดนอีกใช่มั้ย มันเงื้อขึ้น”
“อย่าๆแป้งกลัวแล้ว”
“แลบลิ้นออกมาเลียเร็ว” เด็กหญิงรังเกียจมากมายแม้กระนั้นก็จำนน แป้งแลบลิ้นออกมาเลียไปที่ศีรษะแฉกของมัน”ดีๆเลียไปอมด้วยดูดด้วย เร็ว”
แล้ว มันก็จับไอ้หนูยัดเข้าปากเด็กหญิงในทันที เด็กหญิงแทบจะสำลัก เพราะเหตุว่าหายใจไม่ออก เพราะเหตุว่าความใหญ่ของมัน เด็กหญิงอมได้เพียงแค่ท่อนหัวเพียงแค่นั้น แม้กระนั้นดูเหมือนกับว่าไม่หนำใจ มันพากเพียรชนกับปากงามๆสีชมพูของเด็กหญิงจนถึงคุณแทบจะอาเจียน ส่วนอีกคนก็ยืนสาวอยู่ใกล้ๆมองดูภาพเด็กหญิง ที่นั่งยองอมให้ไอ้บ้านนอก
แป้งนั่งยองๆขณะนี้ของคุณยิ่งมอง เป็นเนินโหนกมากมาย ขาวอ้วนอิ่มน่าจิ้มเป็นที่สุด แป้งไม่มีสติเลยว่า กระดองเต่าของคุณมีน้ำใสๆไหลซึมออกด้วย ไอ้ผู้ที่ยืนอยู่บอกกับไอ้บ้านนอก
“พี่ๆมองสิน้ำเยิ้มเลย สงสัยน้องเค้าต้องการแล้วพี่”
ไอ้บ้านนอกมันจับหัวเด็กหญิง กดชนกับของของมัน มันก้มตัวดูกระดองเต่าของเด็กหญิง
“เอ้อ จริงว่ะ นังนี่จิ๋มอ้วนดีจังๆ” มันไม่บอกปล่าว ใช้ตีนเขี่ยเนินเด็กหญิง เล่นอีก แป้งตกใจจะเขยิบตัวหนีแม้กระนั้นมันก็ฉุดกระชากผมเด็กหญิงไว้
“เอาละพอแล้ว” มันจับแป้งหันหลัง ยืนอิงสังกะสีในท่าก้งโค้ง แล้วไม่พูดเรื่อยเปื่อยทำเพลง จับไอ้หนูกดลงไปตรงรอ่ขี้ตระหนี่ลางพูที่ห้อยมาด้านหลังของเด็กหญิง
“โอ๊ย อย่าาาาาาาาาาา” เด็กหญิงร้องลั่น เมื่อมันชำแรกความสาวคุณ มันหัวเราะอย่างคุ้มดีคุ้มร้ายชนแบบ ไม่ยั้ง เด็กหญิงเจ็บมากมาย
มันคงจะฉีกเลือดสด ไหลลงมาตามขาเด็กหญิง มันชนจนกระทั่งจุดพ่นพิษใส่ไว้ด้านในของ แป้ง แป้งรู้สึกราวกับมีท่อน้ำฉีดน้ำเข้าของของคุณวูบ ไอ้บ้านนอกยกสมอออกมา
“เฮ้ยต่อสิประเดี๋ยวฉันจะเบิ้ลอีก””ฮะฮะ” ไอ้อีกคนรีบเข้ามาก้มตัวมองตรง หว่างขาเด็กหญิงที่โบ๋แล้ว รีบใส่รอยต่อในทันที จนถึงคุณมีความคิดว่ามันฉีดน้ำเข้ามาในตัวคุณอีกที เมื่อมันถอนออก อีกทั้งเยี่ยวอีกทั้งน้ำของพวกมันอีกทั้งเลือด ไหลล้นออกมาห้อยเต็มหว่างขาเด็กหญิง
เด็กหญิงไม่มีแรงล้มตัวลง แม้กระนั้นพวกมันยังไม่ยินยอมเพียงพอ ไอ้บ้านนอกตรงเข้ามาจับขาคุณแยกออกแล้วทิ่มเข้าไปอีก ส่วนอีกคนก็ฉุดกระชากเสื้อผู้เรียนคุณออก แล้วดึงเสื้อยกทรงสีหวานออก เปิดเผยให้มองเห็นเต้านมขนาดกำลังสวยงาม ของเด็กหญิง แป้งขณะนี้ได้แม้กระนั้นรอ้งไห้จนถึงไม่มีเสียงแล้ว ปลดปล่อยให้พวกมันบันเทิงใจกับเรือนข้างล่างของคุณ ไอ้อีกคนหนึ่งมันเอาไอ้หนูมาเช็ดที่เต้านมของคุณ แล้วมันสองคน ก็เปลี่ยนกันจัดแจงกับแป้งอีกหลายต่อหลายที
จนถึงมันแทบไม่มีน้ำ ออกอีกแล้วแป้งรู้สึกคิดถึงคำที่บิดามารดาคุณพูดว่า “โลกนี้มันทารุณกว่าที่ลูกทราบแล้วก็มองเห็นนะ”แป้งรู้สึกเศร้ามากมาย ที่ไม่เชื่อคำกล่าวของบิดา กับแม่ แม้กระนั้นขณะนี้ คุณไม่อาจจะทำอะไรได้มากกว่านี้อีกแล้ว
